Rush (2013)

Ron Howard-Peter Morgan işbirliğini sağlam kılan, çatışmalarının özünü en ince noktalarından yakalayarak sermeleri; mücadelenin kendini gösterdiği alan ne olursa olsun, karakterlerin uzlaşmaz yaklaşımları esas mücadeleyi ortaya koyuyor ve karakterlerin gelişim çizgileri buna hizmet edecek şekilde filmin her bir sahnesine sızarak doruğa doğru, boşluksuz yol alıyor. Nasıl ki Morgan'ın adapte ettiği The Damned United kuru bir teknik direktörlük filmi değil veya Howard-Morgan'ın yine bir arada olduğu Frost/Nixon basit bir çarpışma değilse, Rush da parlak renklerle kaplanmış hızın cazibesi ile sınırlı değil: Sonuna kadar rekabet veya yetinme ile edinilebilecek bir mutluluk; istikrarlı bir başarı veya tek bir şampiyonluk ile doyurulmuş bir benlik; öyle kazanan olma hissine kavuşmak, veya böyle kazanan olma hissine kavuşmak.